นายวิเชียร เล่าว่า เมื่อเวลา 09.00 น. วันที่ 7 ม.ค.2567 ที่ผ่านมา ตนเองขับรถจักรยานยนต์มาเก็บผลมะกอกอยู่ที่ทุ่งนาของคุณตาตัวเอง ในพื้นที่บ้านหนองแล่น หมู่ 6 ต.ลอมคอม อ.พล จ.ขอนแก่น ซึ่งตนเองขับขี่รถจักรยานยนต์มาตามเส้นทางถนนลูกรัง เลียบคอลงอีสานเขียว ก่อนจะมาถึงทุ่งนาคุณตา บริเวณตีนโนนอีฝ้าย จึงจอดรถจักรยานยนต์และเข้าไปเก็บมะกอก ก็พบว่ามีวัวน้อยตาย สภาพที่ผิดปกติ เนื้อวัวหายไปครึ่งนึง เหลือช่วงหัววัวและขาหน้าไว้ ด้วยความตกใจจึงได้โทรถามญาติอีกคน ซึ่งเลี้ยงวัวบริเวณนี้และใกล้เคียง เนื่องจากหากวัวใครหายก็จะทราบกันทันที ซึ่งญาติตนเองบอกว่ามีวัวหาย แต่เป็นวัวอายุ 2 ปี แต่ที่พบซากนั้นเป็นวัวน้อยอายุน่าจะยังไม่ถึงเดือน โดยส่วนตัวมองเป็นเรื่องความเชื่อ

ซึ่งเป็นครั้งแรกที่พบซากวัวในลักษณะนี้หลังจากกลับมาอยู่ที่บ้าน และคล้ายกับเหตุการณ์หนึ่งที่ตนเองเคยไปทำงานอาศัยอยู่ฝนจังหวัดเพชบุรรี แถวแก่งกระจาน โดยได้อาศัยอยู่กับชาวกระเหรี่ยงทรงดำ ก็มีเจอซากวัวโดนกินแบบนี้แต่มีการเชิญหมอธรรมมาทำพิธี เพื่อขับไล่สิ่งชั่วร้าย แต่ในบริเวณที่เจอวัวน้อยไม่เคยมีเหตุกาณ์แบบนี้มาก่อน แต่มีเหตุการณ์วัวหายตามหาไม่เจอ ไม่รู้ว่าหายไปไหน และเหตุการณ์นี้เป็นครั้งแรกที่เห็นวัวแต่เห็นในสภาพที่ตายผิดธรรมชาติ

นายวิเชียร บอกอีกว่า หากจะมองว่าสุนัขกินหรือไม่ ส่วนตัวคิดว่าถ้าสุนัขกินมันจะมีการกัด การดึงที่หน้าเละหมด สุนัขจะกินไม่เป็นระเบียบ แต่ที่เห็นจะเป็นการกินแต่ช่วงล่างแถวไส้อย่างเดียว ที่หน้าวัวยังหล่ออยู่ ไม่มีรร่องรอยกิน นอกจากนี้ตนเองยังได้เดินหาชิ้นส่วนล่างของซากวัวที่พบแล้ว แต่ก็ไม่พบในบริเวณนี้เลย และถ้าเป็นคนทำจะต้องเอาไปทั้งตัว ไม่น่าจะทิ้งไว้ ไม่รู้ว่าทิ้งไว้ทำไม เพราะวัวตัวแค่นี้แบกใส่รถไปก็ได้ ด้วยเป็นความเชื่อส่วนตัวเชื่อว่าเป็นผีปอบ ซึ่งในสมัยก่อนก็เคยมีเหตุการณ์ผีเข้า ชาวบ้านก็จะเชิญพระ หรือหมอธรรมมาไล่ เหตุการณ์เกิดขึ้นประมาณ 1-2 ปี แต่ก็มีมาเรื่อยๆ ก่อนจะมาพบซากวัวโดนกิน